به شيوه نياکانم عاشق مي شوم

انگار دوران مدرن ،

انديشه هايش را براي عقل من نفرستاده است

به شيوه نياکانم ماليخوليا گرفته ام

ياد نگرفتم

دربستر تو آرام بگيرم

پاهايم را برهنه روبرويت بگذارم

سيگاري دود کنم

جرعه اي بنوشم

شعری از عشق برایت بخوانم و

تو عاشقانه بوسه ای نثار گونه های خیسم کنی

که مست عاشقانه هایت شده اند و ...

تنها به شيوه نياکانم

پشت پرده اي مي نشينم

حجله اي زيبا مهيا مي کنم

تا تو بعد از نبردي خونين بيايي

خودت پيراهنم را بگشايي

بيشتر ازاين شرم دارم برايت بنويسم

تو خودت به شيوه هاي فلسفه ي امروز معنايش کن

عاشقي من همين است